"กล้วยไม้มีดอกช้า ฉันใด
การศึกษาเป็นไป เช่นนั้น
แต่ออกดอกคราวไร งามเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั้น เสร็จแล้วแสนงาม" : หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล
บทความนี้ถูกบันทึกไว้แทนคำขอบพระคุณพี่จิ๋ม คุณมาลีกันยา สาคริก บุตรีศาสตราจารย์ระพีฯ และมูลนิธิโรงเรียนรุ่งอรุณ ที่กรุณาไว้วางใจ ให้ร่วมในคณะบรรณาธิการหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงฯ ศาสตราจารย์ระพี สาคริก เมื่อวันเสาร์ที่ 26 พฤษภาคม 2561 ณ วัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร กรุงเทพฯ .
ชีวิตนี้
เป็นบุญที่ทันได้เห็นพระมหากรุณาธิคุณ ในสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศฯ ภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร
และได้เห็นชีวิตที่ทุ่มเทเพื่อการช่วยเหลือเกษตรกร และการสอนคนของอาจารย์ระพี ถือว่าไม่เสียชาติที่เกิดมาในแผ่นดินไทย อันเป็นที่รักยิ่งของสองสุภาพบุรุษในภาพนี้
ไม่เสียชาติที่ได้สร้างงานเขียนเทิดพระเกียรติ ในต่างกรรมต่างวาระ ทั้งยามทรงพระชนม์ และยามทรงเสด็จเสวยสวรรค์แล้ว
และต่อมาอีกเพียงสองปี ครั้งนี้ ได้บันทึกความงดงามของ "กล้วยไม้" อีกดอกหนึ่ง ที่จะงามตรึงในใจ ในบ้านเมืองไทยตลอดไปอีกนานเท่านาน
กราบส่งอาจารย์ระพีค่ะ
.....
และในนามบรรณาธิการ ขอขอบคุณอาสาสมัครงานต้นฉบับทั้งสามท่าน ที่อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ถึงดึกดื่น แม้บางคืนจะล่วงเข้าวันใหม่ไปแล้ว 2-3 ชั่วโมง
คุณพงษ์เพชร เมฆลอย คุณสุดา เกียรติวาทีรัตน์ และคุณศิริพร รัตนพานิช มิถุนายน 2561
Comments